Мен тура эдим къошумда,
Ёлтюрдюле да ой мен джарлыны бошуна, дедим.
Джастыгъымдан а о къара шайтан къычырды.
Секириб туруб да мен ат орнума къарадым,
Ат орунда'уа ой атларымы кёрмедим.
Ызыма айланыб а темир сенегими сермедим,
Мычымайын а мен аджирими джерледим,
Узаймайын а мен ызларындан тебредим,
Ой кёб бармайын а бир къаранчхала тергедим.
Узакъ бармай а артларындан джетгенем,
Артха салмай а уруб къазауат этгенем.
Артымдан, аллымдан а къама бурунла къарайла,
Къама джараларымы орус докторла санайла,
Чепкенимден алыб а бушдукъ этелле
Мен джарлыны да къама джарылтхан джарама,
Мени не айтыб алыб энди барасыз
Къарачайда ой мени табхан анама.
Джандетли болсун да бу Салимгерий къыйынлы,
«Хап» демей къалды да адам ашагъан парийи,
Джангыз къалгъанды да ой мени къошда сабийим,
Ой аллах а не этейик биз а быллайгъа.
Джарлы болсанг, джанлыдан джарлылыкъ джетеди,
Мени кибик о насыбсыз не этеди?
Джашамайын дунияладан кетеди.
къатынынг Акъбоюн ма алай айтыб джылайды:
— Къошда парийинг бир ачы-ачы улуду,
Сен ёлгенлей ма толу къошунг узакъ бармай къуруду.