Салам, Хаммат, устазым!
Тынч-эсен болурса сен?
Джокъду мени да хатам.
Сеннге бек тансыкъ болсам,
Суратынга къараб, мен
Ушакъ этиб кюрешсем,
Джарыкъ ышарса да ол,
Чырт къайтармайды джууаб.

Бир джетили бугъаны,
Арт аягъындан тутуб,
Тыйгъан пелиуан кибик,
Мен заманны тыйдым — деб,
Келе эди кёлюме,
Сени бла ущакъ этген,
Мени насыбха элтген,
Джашлыкъ ингирлеримде.

Хар бир сёзню бояуун
Джюрегиме кёргюзе,
Хар бир сёзню макъамын
Сезимиме эшитдире,
Адам кёз бла кёралмаз,
Къулагъы бла эшиталмаз,
Бир джангы дуниягъа
Элтиучен эдинг мени!

Танг атханлай а, туруб,
Дерслериме тебресем,
Сени иннетинги мен
Кёзлюк этиб кесиме,
Тёгерекге къарасам,
Зорлукъ бир да бир онгсуз,
Халкъым бир да бир онглу
Кёрюнюучен эдиле
Тиними кёзлерине.

Сёзлеринге ийнаныб,
Ол кюнледе бир затха
Ийнамым да бар эди,
Бюгюн а ийнамым джокъ...
Кесим тутхан ишиме,
Генераторлукъ этер
Бар эсе да къарыуум,
Аккумуляторум джокъ.

Къайт Джуртунга, Хаммат, къайт!
Къайтырыкъ тюл эсенг да,
Къайтырыкъма! — деб бир айт!
Ол да себеб джюрекге,
Суу къуйгъанча терекге,
Бу белгисиз заманда,
Бу къыйынлы халкъынга
Оноу керек заманда!

1992 дж.