|
Кязим Мечиев - Этгенле - Бегиев Абдуллах эм башхала. |
Бисмилляхий ррахман ррахим
Эй къардашлар, тынглагъыз
Мен айталгъан хапаргъа,
Разы болуп, ийнанып
Хакъдан келген къадаргъа.
Аллахны къадарына
Сиз инкъарлыкъ этмегиз,
Сабырлыкъ этип болмай,
Терс жоллагъа кетмегиз.
Ёлюм деген адамгъа
Билмей туруп жетеди,
Бир къуршалап тохтаса,
Анга ким да не этеди?
Дунияны малын саулай
Берсенг, ултха алмайды,
Бир солуу алгъан чагъы
Артха болжал салмайды.
Бир-эки сёз айтайым
Бу затны масалындан,
Аминат деген сабий
Мархуматны халындан.
Шу сабий Аминатха
Тюз онсегиз жыл жетип,
Ахлусун фашман этди,
Дуниядан къысха кетип.
Артыкъ эди намысы,
Къылыгъы, табийгъаты,
Ариу, эрши да болмай,
Орта тенгли сыфаты.
Башха адамлар кибик,
Халкъда хатдан озмады,
Анасын, къардашын да
Жюреклерин бузмады.
Ол сабийлей окъуна
Къуранны окъуп билип,
Аллах фарз этген затны
Жюрютдю тамам къылып.
Ажалны мияласы
Ангар тамам толгъанда,
Раббигъул ауал айда
Жыйырма юч кюн болгъанда,
Бараз кюн ол ишине
Олтуруп, ойнап-кюлюп,
Мен бюгюн ёлюрмен деп
Болмады аны билип.
Шулай къууанчлыкъ бла
Ашхам ууахты жетди,
Кечесинде юйюню
Къуллугъун тамам этди.
Анасы бла бирге
Эшик аллына чыкъды,
Шу жерден айрылгъынчы
Ажал окъ уруп жыгъады.
Жыгъылгъанда, Аллах деп,
Ийман алып башлады,
Бу дунияны татыуун
Артха женгил ташлады.
Шу сагъатда анасы
Сермеп къойнуна алды,
Сюйген къардашларына
Къычырып, къуугьун салды?
Сонг эки къарындашы
Мычымайын жетдиле,
Ёлгенин тамам билип,
Бек уллу яс этдиле.
Кичи къардашы Масхут
Болмагъанды къатында,
Аны ючюн назмуда
Эсгергенбиз атын да.
Эгечлери, анасы
Жиляй-жиляй къалдыла.
Мудахлыкъны отуна
Жюреклерин салдыла.
Башай бла Батчахан
Жанына кеч жетдиле,
Аузундан сёз алалмай,
Айырылып кетдиле.
Къалгьан эки эгечи
Жанына жетмедиле,
Аны ючюн мудахлыкъла
Аладан кетмедиле.
Фашманлыкъ тенгизине
Тюшдюле къардашлары,
Къылыгъын, табийгъатын
Таныгъан тенг жашлары.
Шy сагъатдан хар жерге
Къуугъун хапар салдыла,
Бар халкъ, ишлерин къоюп
Хайран болуп къалдыла.
Жамагъатлар, эшитип,
Жаназыгъа келдилер,
Дини, халы ахшы деп,
Шахадатлыкъ этдилер.
Орта кюн тюш ууахтыда
Тюшдю ол жер къарнына,
Я Раббий, сен жолдаш эт
Ахшыланы жанында.
Сират кёпюрден аны
Кёк жашнагъанлай кёчюр,
Расулну хауузундан
Анга, бизге да ичир.
Ахмаду лиллах, энди
Сёзюбюз болду тамам,
Шол сыйлы файгъамбаргъа
Болсун кёп салат-салам.
1930
|