Алгъын бар эди бай, жалчы,
Биреу да биреуге малчы.
Бай жалчыны малча жегип,
Жалчы байгъа терин тёгюп,-

Биреуле бай жашай элле,
Тоханалада олтуруп,
Иче элле, ашай элле,
Халкъны палахдан толтуруп.

Ол заманла, жомакъдача,
Энди къайтмазгъа кетдиле.
Жангы заман, жангы насып
Бизни алгъышлап жетдиле.

Байны, бийни да думп этип,
Заман аны кирин жууду.
Бизни ючюн, къарындашла,
Колхоз жашау – насып! – тууду.

Биз къояйыкъ эски халны,
Колхозгъа бурайыкъ алны.
Аямайыкъ хар амалны,
Кёп этейик колхоз малны.

Эринип осал болмайыкъ,
Ишлеп, ударник болайыкъ.
Къууанчда саугъа алайыкъ,
Жангы жашауну салайыкъ.

Бизни чырмаргъа кюрешген
Шуёх тюйюл – жауубузду!
Ол бизге заран салмасын,
Анга кечгинчилик болмасын!

1929