Кириуютден келдим акъсай,
Бек осал иш болду, айхай!
Жашайбыз биз алдатханлай,
Къармалабыз амал тапмай.

Жер тарлыгъы этип хайран,
Болгъанбыз таза хайыуан.
Кириуютде чыкъгъан шаудан
Жетмеймиди жаны саугъа?

Бийле бизни булжуталла,
Чабар ишден кенг туталла.
Сибирь бла къоркъуталла,
Алай бла бек уталла.

Халкъны бирге юскюрелле,
Артыкълыкъны тюз кёрелле.
Жерни, сууну юлешелле,
Хыйла бла да кюрешелле.

Ай, минафыкъ, Шакъманлары,
Къайнайд сизге мени къаным!
Холамны сиз терилтдигиз,
Бызынгыгъа жау этдигиз.

Къанлы ишге чапдырдыгъыз,
Халкъгъа аман тапдырдыгъыз.
Бушуу отла жакъдырдыгъыз,
Къара тангла атдырдыгъыз.

Кириуютню тутуп даугъа,
Чыгъардыгъыз уллу къаугъа.
Эки къуш да жыртышсала –
Жыячыгъа тюгю саугъа!

Къандан артха турмагъанла,
Жерге къазыкъ урмагъанла,
Аман оюн къурадыгъыз, -
Ачыкъ болду муратыгъыз.

Талгъанбыз биз, айта, айта,
Жокъду сёзден хайыр, файда.
Жарлы Наныу, нек чабаса,
Сени жеринг, сууунг къайда?

Ким къоруйду Мылдышхыны –
Сёз айтханнга этип хыны?
Бызынгыда ким сыйырды,
Жарлы, сени къышлыгъынгы?

Шакъманлары аман мурат
Этгенлерин билип тура,
Сюйюнчлары жыйын къурап,
Нек чапмайла тенглик сурап?

Жарлы Чютюй, бош керилме,
Бийле айтханнга терилме.
Холам тюйюл бизге душман,
Ол чапмайды жерибизге.

Жерсиз, суусуз нёгеринге
Учуз этме деберинги.
Ол тюйюлдю сыйыргъын да
Сени юйюнгю, жеринги.

Кёп айтханым керти болду,
Алдамазман энтда сизни,-
Халкъны жауу – зулмучуду,
Алдатмагъыз кесигизни!

Хар халкъны да бар аманы,
Жарлы Холам, айыр аны.
Жашайыкъ тенг хайырланып,
Душманны, досну да танып.

Ортакъ жерни юлешгенле,
Бютюн къаты кюрешгенле,
Баргъан суугъа дау этгенле,
Эки элни жау этгенле,-

Чолабызны марайдыла,
Туурабыздан къарайдыла,
Байлыкъларын санайдыла,
Къалай уста тонайдыла!

1914