Терслигине джууаб бере
Ёсген бала баш болур.
Джашырсанг а терсин кёре,
Ол башынга таш болур.

Ата, ана, кюеу, келин,
Сиз эшитигиз хапарны,
Джашы мурдар иш этгенин
«Къайтукъ улу Сапарны».

Тауукъ урлаб закускагъа,
Джашы Хамит тутулду.
Улху бериб «къызыллагъа»,
Он кюн чёгюб къутулду.

Андан бери, ол сый, багъа
Элчиледен бек излейд,
Тартхан джерде балалагъа:
«Вор в законе болдум!» — дейд.

«Ёлтюрмеген, урламагъан,
Бюгюн джукъгъа саналмаз!
Тюрме эшик сынамагъан,
Тёрде орун табалмаз!» —

Деб, хоншуну къоюн урлаб,
Энтда Хамит тутулду,
Атасындан сомла къораб,
Къыйыныракъ къутулду.

Къутургъанды бютюн Хамит,
Элге этиб баш кесин.
Ким да билед, къутургъан ит
Къабыучанды иесин.

Бир кюн, ичиб, анасына
Хамит къол да кёлтюрдю,
Орча этген атасына
Бычакъ тыгъыб ёлтюрдю.

Ичлеринден: «Кесинг терс!..» — деб,
Халкъ басдырды Сапарны.
Мен бощайым, болсун дере! — деб,
Бу бушуулу хапарны.

1992 дж.