Ахыр борчуму кескин тамамлай,
Окъуйма санга суаб иясын.
Кеси береди, кеси алады
Аллах хар кимни джашар дуниясын.

Сен менден артха келиб дуниягъа,
Ауушдунг, кетдинг менден эсе алгьа...
Уллу бушуугьа ачый, къыйнала,
Оюм этеме бу джашау халгьа.

Къаллай джарыкълыкъ бар эди сенде
Джаякъ джабдырмай накъырданг, чамынг.
Тутсанг джыгъаенг, айтсанг дженгеенг,
Кёлюнг джарыкъ эд, къаты эд санынг.

Сынау кюнлени ахыры болду,
Ёлюм джайдырды джерге джегенни...
Ой бу дунияда не да этерем
Къобаралсам эд бу орундан сени!

Нек бериледи адамгъа саулукъ
Джашаб турургъа джокъ эсе мадар?
Умут байлыкъ да неге керекди
Джетдирмей эсе анга да къадар?

Не хайыр барды келиб кетиуден?
Нек джаратылад бу къадар миллет?
Бир джер юсюнде нек джашау этед,
Эби келмеген бу къадар уммет?

Нек ашыгъабыз тамблагьа талпыб,
Нек ашырабыз бюгюнню сууукъ,
Элте эселе ала экиси да
Бизни уакъ-уакъ аджалгъа джууукъ?..

Окъудум санга суаб иясын,
Тепкирин айтыб этдим дуасын.
Бу да бир джорукъ, бу да бир адет...
Тилеклерими, аллах, къабыл эт.