Ханс кючлеген тар джолчукъ бла ауур атлай,
Кючден чыкъдым къабырлагъа кюн туракълай.
Тёгерекде къач къатдыргъан мы дых кырдык,
Кырдык джарыб анда-мында - къабыр тырхык.

Сын ташлары къатыб-къатыб сюелелле,
Джазыулары кючден-бутдан эсленелле...
Ой, бу ёлюм бийлик этген сууукъ джерге
Келгенме мен орун излей боллукъ кёрге.

Былайдаса мен сюймеген ёмюр джауум,
Джокъду санга ол дуниягъа энди дауум,
Былайдаса татлы тенгим, джан татахым,
Былайдаса джандан сюйген эт къарнашым.

Заман келди, мен да болдум бери джууукъ,
Эсим тая, кёлюм аза, саным сууукъ,
Келгенме мен сизге хоншу болайым деб,
Сизге джууукъ къабыр орун алайым деб,

Джашау кюнде адам бары не шох, не джау,
Джангыз мында этмез биреу биреуге дау,
Бу тёбеде барыбыз да айырмай тенг,
Джокъду мында ал им не акъылы кем.

Бу джер бизни бир чунгургъа бирден къуяр,
Эзер, сыгьар, теблер, бурур, къысар, джаяр...
Адам сандан эмиб-эмиб кемик алыр.
Топракъ этиб ол топракъгъа ёсюм салыр.

1978 дж. Терезе