Мен челекле бла тонгуз фермадан
Узакъ хант юйге кетеме,
Мушулдай, терлей, тоюб джанымдан,
Помойчукъ алыб джетеме.

Саша сакълайды кенгден ышарыб,
Мени самаркъау этеди,
Джетсем, челекни къолумдан алыб,
Фермагъа кириб кетеди.

Мен ташыучума, Саша — къуюучу,
Ичимден аман айтама...
Хыппилле болуб эки ууучум,
Хант юйге барыб къайтама.

Устаз келгенди, къалавды иш? — деб,
Хар зат аламат, махтайды.
Бир тонгуз бала тоюб, эркелеб,
Ары бла бери чартлайды.

Къутура келиб, ол келе-келиб
Сыртындан тюшдю габдешге,
Къычырад хрюшка, къарайма кюлюб,
Джашау бла ёлюм кюрешге.

Устазым меннге хахайлайд: «Кюлме!
Сен чыгъар джарлы хрюшаны!»
Мен да айтама: «Тиерик тюлме!
Ол джумушуду Сашаны!»

Саша барды да тонгуз баланы
Габдешден тартды да алды.
Устаз кёрмеди хыппил къолланы,
Сашагъа — 5, меннге — 1 салды.

1973 дж.