1.
Кюрешеди заманны кемириб сагъат
Арымайын, джукъудан мени сагъайта.
Нек келмейди танг, болуб къалгъанмыд сакъат?
Не уа, айланамыды джер-джерге къайта?

Кёзюлдюреуюкню мен терсине тутуб
Къарагъанча, эсим бла узакъгъа къараб,
Терсни, тюзню, заманны... барын унутуб,
Тансыкълайма джашлыкъны, джюрегим тараб.

Иги тюшден онгсунмай уяннганча, мен,
Азатлыкъдан тутмакъгъа къайтханнга ушаб,
Бюгюнлюкге къайтама, ышараса сен,
Сау кел! — дейсе, экибиз этебиз ушакъ.

Мыдахлыкъны джырады джарыкъ ауазынг,
Амалсыздан кюлесе, сен сынаб къарай.
Замансызлай келиб къыш, къарлы аязы
Агъартады чачынгы, терсине тарай.

Сёлешесе, сёзюнгден бир тарыгъыу шарт
Чыгъады деб къоркъама, сен къатылай тур!
Сен тарыкъсанг, джокъ манга ышанырча зат,
Аны ючюн, эсинги сёзлериме бур...

2.
Бурхан, тенгим, акъыллы, бир айтайым мен,
Мен Хурзукдан саркъгъанем, Учкуландан — сен,
Окъуйбуз деб, башыбыз къалды палахха...
Не аманлыкъ этгенек, Уллу Аллахха?!

Нек кюрешдинг сен болуб кандидат наук?!
Сабийликден урларгъа юренсенг тауукъ,
Урлар эдинг джашлыкъда токълу, тууар, ат...
Бюгюн ачар эдинг сен МММ-ча зат!

Урламагъан телиди, халкъгъа сор да кёр,
Урлагъанны сакълайды хар джерде да тёр!
Тёрде огъай, ортада орун джокъ санга,
Эшик арты джетсе да, бек къууан анга!

Чырт биз ангыламагъан келгенди заман,
Школну зордан бошагъан, бюгюн олду «хан».
Бюгюн кимге керекди кандидат наук?!
Кандидат къагъытынгдан багъалыд тауукъ!

Алим къагъытынгы, сен джолда этсенг тас,
Кесинг табыб алгъынчы, киши да алмаз!
Не да этиб, тюшюрсенг асламыракъ сом,
«Эйнштейнме» деб, сатыб аллыкъса диплом!

Нек окъудунг, нек болдунг алим, тенгим, нек?
Нек ушады къадарым сеннге бир кесек?
Ол ийнамлы джашлыкъгъа къайтар эсинги...
Нек алдатдынг кесинги, мен да — кесими?

Кюреш, тенгим, энтда сен бир джукъ джазаргъа,
Кюрешейим мыйымы мен да къазаргъа,
Чыгъармаларыбызны элтиб базаргъа,
Сатмай эсек, башладыкъ бютюн азаргъа.

Ким аллыкъды аланы, сагъыш бир эт сен?
Къуруб кетсин сен бла мен болгъан бизнесмен!
Керек тюлдю кишиге бюгюн тин байлыкъ,
Аз эсе да, кърал ишден алайыкъ айлыкъ.

3.
Сени керти багъангы билген — мингден бир,
Кёбле ангыламазла, бирлени уа кир
Иннетлери, «о, къой-къой, кимди ол?!» — дерле,
Эшеклерин атынгдан мийик этерле.

Талай джылны тутмакъда туруб келсенг сен,
Багъа берлик эдиле къоркъуб джууукъ, тенг...
Керти ишде чыгъармай миллетни бетин,
Ашар эдинг сен кеси халкъынгы этин.

Къойчу, Бурхан, къойчу-къой, сен кесинглей къал!
Кемирекле болсунла заманнга токъал!
Заман сеннге къул болсун, сен заманнга тюл,
Къарыуунгча онгсузгъа бол тылмач, ёкюл!..

Сакълагъанынгча сакъла таза атынгы,
Къошма эшек чабышха чабар атынгы,
Бюгюн къайсы тапхагъа салсанг кесинги,
Тамбла андан алырла туудукъла сени!

Къысмасынла ачыуну сени тишлеринг,
Мени джырларым, сени илму ишлеринг
Бир кюн керек болурла, бол сен ишексиз!
Алай, тенгим, ол кюншо кёрюрбюзмю биз?

Неле сандырайма мен, къоркъгъанча кёрден?!
Адам къыйын ашагъан къоркъсун ёлюмден!
Биргебизге элтирге джокъду затыбыз,
Мында къаллыкъ —ишибиз, таза атыбыз.

Аллахы бла адамын бюгюн эсгерген,
Дайым къаллыкъ бир затны халкъына берген —
Ол адамды, — джашаугъа ара багъана...
Андан башха, джашаудан джокъду магъана!

1994 дж.