Нек келеме бюгюн салыб шахаргъа,
Узакъ элден, иш чыгъарыб кесиме?
Келемеми эркин, джарыкъ солургъа?
Огъай, келмейд бу зат мени эсиме.

Бек билеме, шош боллукъду джюрегим,
Не этейим, кесим аны излейме...
Анда джокъду, эртде кетгенд мёлегим,
Джюз болмаздан бир болса деб тилейме.

Къагъыучумча эшиклерин юч къакъсам,
Чыгъарыкъмыд ышаръшыб аллыма?
Къараучумча, кёзлерине къарасам,
Джылытырмы къолум тийиб къолуна?

Сагъышларым созсала да джолуму,
Сюелгенме атлауучну юсюне,
Акъырынчыкъ узатама къолуму
Эшигине, тюнюм ушай тюшюме...

Эшитилмейди «бусагъат» деген таууш,
Джюреимде къууанчымы кериучю.
Амалсыздан джюрек этген «терс джумуш»,
Буду бирде меннге себеб бериучю.

Кёрюнсе да хар атламым оюмсуз,
Такъырлыкъны къондурмайма эсиме,
Сюйген джюрек бола болмаз болумсуз? —
Дей, барама, мен кёл эте кесиме.

1976 дж.