Кёкню бети джулдузладан толгъандан,
Къол аязынг сыйынырча бош джер джокъ.
Джырчы каска, эрик да шош болгъандан,
Сюймекликни макъамын, шо, сен бир сокъ.

Биченликни пол ийисин къалтырат,
Ол ийисге бетибизни бир съшат,
Ариууму акъ сезимин бир уят,
Алай болсун дегенчады табигъат!

Майна анда, кёнделеннге созулгъан
Тау сыртлыкъны къучагъында акъ булут
Тёртгюлдюмдю, джууургъаннга ушагъан,
Джайылгъанды, насыбына сакъ болуб.

Акъ булутну аяз тарта акъырын,
Ачды толгъан айны джалан ёшюнюн...
Мен кёрюрге излемейме ахырын,
Сабыр эте сезимими тёнгшюуун...

Бу болумда джол бермеген нафсыха,
Болмай къалад,—деучендиле,—насыблы.
Нафысымы бий эталмай намысха,
Мен да боллукъ болурмамы азаблы?

Бу аккыллы сезимлени джашыра,
Ариууму юйлерине ашыра,
Къайтыб келиб, олтурама джангызлай,
Рахат джукълайд намыс къалам—Къарачай.

1979 дж.