Атам харибнн «къызылла» джоюб,
Къарнашымы да Акъ аскер союб,
Алагъа джылай, дунияны къоюб
Кетгенед анам къыйынлы.
Тору атыма джер, джюген салыб,
Къол пулемётну къолума алыб,
Дерт джетдиреме джауланы чалыб,
Дертим къандырмайд мыйымы.

Солда — къызъшла, онгда уа — акъла,
Мен орталыкъда. Аллахым сакъла!
Тору атыма СЕН кюч бер, джакъла!
Ол эсен болса, къоркъуу джокъ!
Тору атымы джалын къучакълай,
Алгъа барама учхан садакълай,
Булутдан чыгъыб къалды толгъан ай...
Сол къабыргъама тийди окъ.

Сол ёзенгими джууады къаным,
Ауурдан-ауур болады саным,
Ташада чыкъсын чыкъса да джаным,
Ёлюгюм къалмай джаулагъа...
Джокъду кёзюмю джабаргъа атам,
Джокъду къабланыб джыларгъа анам,
Джокъду ызымдан къалыргъа балам,
Элт, тору атым, таулагъа.

Сен ахыр кере бир чыгъар ёрге,
Къарнашым хариб союлгъан джерге
Элт мени, салалмасанг да кёрге,
Сен мени разы этерсе...
Минги Таууму салкъын аязы,
Къулакъдан саркъгъан сууну ауазы,
Тамбла этселе меннге джаназы,
Сен кёкге къараб кишнерсе.

1987 дж.