Джаман ургъуй къарангъща джызыддай,
Джууукъ келиб юркютеди джукъуму,
Къысха-къысха мен хауаны сопалай,
Сакъ болама, кёбдюртмезге джугъуму.

Верталётча учуб келед биягъы,
Джаягъымы аэродром этерге.
Аллах айтса, тиймез сени аягъынг! —
Деб, джетдирдим ол да былай джетерге.

Пилни уруб джыкъгъан кибик, къууаныб,
Болумуму бир кёрген да болса — дей,
Татлы сагъышла бла кесек джубаныб,
«Да джукълайым энди» — дедим, мен эсней.

Биягъыны джууукълашад тауушу,
Келген кибик истребителъ тараннга!
Нек болургъа керекме мен къонушу,
Менсиз дуния болгъан кибик тар анга?!

Къулагъыма келиб урду да кесин,
Мен да «шаркъ!» деб урдум къулакъ джаныма.
Кете башлаб, кючден къайтды да эсим,
Бир сакъатлыкъ таба эдим саныма.

Къутулалмай азабындан мен аны,
Тарта исси джууургъанны кесиме,
Ол ургъуйгъа ушаш бёлек адамны,
Ачыуланыб, тюшюреме эсиме.

1993 дж.