Экинчиси – ийнаныу
Аны мёлеклерине, –
Нюрден жаратханды деп,
Сан жокъ кёплюклерине.

Алада ашау-ичиу жокъ,
Жокъ жукъу, не эр, тиши.
Аллахха къуллукъ этиу –
Хар бирини да иши.

Гъаршны тёгерегинде,
Кёкде къуллукъ этгенле,
Аллахха ассы болмай,
Рахматына жетгенле.

Жерде да бар мёлекле,
Жумуш этип айланнган,
Аладан да тёртюсю –
Сыйлылыкъгъа сайланнган.

Биринчиси – Исрафил,
Экинчиси – Жабырайыл,
Ючюнчюсю – Микайыл,
Тёртюнчюею – Азырайыл.

Къыямат сур тартыргъа
Буйрукъ алды Исрафил.
Жауун бла битимге
Микайыл болду ёкюл.

Аллахдан файгъамбаргъа
Келечиди Жабырайыл,
Тёртюнчюсюн да сен бил –
Жан алыучу Азырайыл.

Ёлгеннге соруу этген –
Къабырда эки мёлек.
Алагъа, жангылмай, тюз
Жууап берирге керек.

Атлары – Мункир, Накир.
Жууап берсенг – сыйларла,
Жууап бералмагъанны –
Азап берип къыйнарла.

Сорурла Аллахынгы,
Сыйлы файгъамбарынгы,
Дининги, ийманынгы,
Эгеч, къардашларынгы.

Къыблангы, ихтийкъатынгы
Эм кимге къайтырынгы, –
Душманынгы сорурла,
Айтайым айтырынгы:

«Аллахым бир Аллахды,
Файгъамбарым – Мухаммат,
Диним, ийманым – Къуран,
Анга этдим ихтиймат.

Эгечим, къарындашым –
Битеу муслийманлалла,
Душманларым хар заман –
Заранлы шайтанлалла.

Къыбылам а Каабады,
Сюннетди ихтийкъатым.
Ёлсем да, тирилсем да, –
Аллаххады къайтырым».