|
Кязим Мечиев - Этгенле - Бегиев Абдуллах эм башхала. |
Бийле ариу кие элле,
Тынч жашаргъа сюе элле,
Къулланы ишге ие элле,
Бармасала тюе элле.
Тынчлыкъ бермей, жашатмайын,
Ашны игисин ашатмайын,
Къулну сёзюн ушатмайын,
Къыйынлыкъдан бошатмайын;
Отун ташып, сууун алып,
Кюзгюде биченин чалып,
Къышхыда малына багъып,
Сабан сюрюп, суу сугъарып;
Бар деген жерине барып,-
Болмаз эди къулдан харип!
Бир да болмай эди жарып,
Бийни жашын эмчек алып,
Ёшюнлерин анга салып,
Кеси жашы ёксюз къалып,
Эки кёзю кёкге аралып,
Сютсюзлей, ашашсызлай къалып,-
Алай эд хар иш хар къайда.
Къарындаш элле бий да, бай да,
Алада эд жыр да, той да,
Аланы эд тууар, къой да.
Бизге совет власть жетди,
Зулму дуния бизден кетди,
Залимлени бойнун буудукъ,
Ол кирлени кери къуудукъ.
Энди аладан биз къутулдукъ,
Жашаугъа биз эркин болдукъ.
Энди биз болмабыз арыкъ,
Ачлыкъны артда къалдырдыкъ.
Табарыкъбыз кийим, азыкъ,
Бизге тиймез налат къазыкъ;
Жокъ бизни басынчакъларыкъ,
Жокъду бизге палах саллыкъ.
Муну айтхан – акъсакъ Кязим,
Халкъны сёзю – мени сёзюм,-
Барысын да кёрдю Кязим,
Кёп зат сынагъанма ёзюм.
1928
|