«Бу назмуну эгечиме мен жаздым,
Дууасындан унутмаз деп бек баздым.

Бу айтханлай сен жюрюсенг, эгечим,
Бир Аллахдан табарыкъса сен кечим.

Сен быланы, артха ташлап, унутма,
Эрттен-ингир Къуран окъуу къурутма.

Алай этсенг, берекетин кёрюрсе,
Сыйратында жулдуз кибик жюрюрсе.

Дуния деген – кече кёрген тюш кибик,
Ахыратха ахшылыкъны бек кёп эт.

Бир кетгенден сора, бери къайтмазса,
Мында этмеген ахшылыкъны тапмазса.

Бу сёзлени сени сюйюп айтама,
Тоба этип, Аллах, санга къайтама», –

Муну айтхан Рамазан Мусук улу,
Сыйлы болгъан Аллахны загъиф къулу.

Уллу болгъан Аллахха махтау – сансыз,
Салат-салам файгъамбаргъа тохтаусуз!