Ёрге бардым, энишге келдим,
Мен этер мадар табмадым,
Энди менден сени кёлюнг къалмасын,
Сау джети джылны сакъладым.

Къатын къойгъанла сайлаб алалла
Къаратонларын, къартларын,
Мени къатымда сиз кёб сагъынмагъыз
Къан ичгенлени атларын.

Атын къатымда ий кёб айтмагъыз,
Мени аз акъылым бёлюнед,
Ой кёзлерими къаты къыссам да
Кирпиклеримде кёрюнед.

Былай этеринги алгъаракъ билсем,
Ызламаз эдим ызынгы,
Джанынга дарманнга излеб кюсегин
Сен джашынг бла къызынгы.

Ой наным, юйюнг къуругъан,
Да нек тутханды аманынг,
Бизге келирге бир бошамагъан
Не занятады заманынг.

Билмей тургъанлай ой мени ариуум
Бир бек къыйынлыкъ салгъанды.
Ий аллах ючюн да бир сорайым,
Не затдан кёлю къалгъанды.

Кечем, кюнюм да мен къыйынлыны
Не кюн батханнга ташайды,
Мынча къыйынлыгъы юсюнде болгъан
Дунияда къалай джашайды.

Сен болгъан элден бериб кетерикме,
Санга джашаргъа тар эсе,
Башха эллеге бир джайылайым
Санга ушагъан бар эсе.

Бу къыйынлыкъны бизге берген
Этген муратына джетмесин,
Джаны къыйналгъан нени да айтады,
Аны ючюн айыб этмесин.

Мындан къараб таныйма, къызла,
Ариуну тургъан юйлерин,
Былай аманнга бу нек кетгенди,
Билеме келген кюнлерин.

Мени наным бир мыдахчыкъды
Не ышармайды, кюлмейди,
Ой мени наным бир аман уллуду,
Кимден туугъанын билмейме.

Мени наным нек сёлешмейди,
Тутубму къойгъанма бойнундан,
Ой менден сюйюб алгъан къатынынг
Джарылыб чыкъсын къойнунгдан.

Атангы, анангы мен да таныйма,
Кесинг да бизни эллисе,
Кимни алгъаяынгы къалай билмейсе,
Сен къалай уллу кёллюсе.

Къатын алгъаннга къалай баралла,
Ий хаух кийимни кийгенча.
Неси агны башындан тутуб,
Барыб юсюне миннгенча.

Бу къыйынлыкъдан аман кёрмедим,
Сау санларынгы талайды,
Урлагъан малынг дауланнган этер,
Къатынлы киши да алайды.