Кёкден тамчы таммай къолан таулагъа,
Хауа уюб турду, озду бёлек кюн.
От тылпыуун юре келиб хауагъа,
Таза кёкню къара джалын этди кюн.

Шошлукъ ачы къычырыкъда джутулуб,
Талай кюнден бери тили тутулуб
Тургъан къая, элияны эниклей,
«Бир кёрейим, сенден артха къалсам!»—дей,
Эришдире, ол да бошлайд тамагъын,
Тургъузалсам, —деб,—элияны талагъын.

Буу мюйюзлю от элия къутуруб,
Ёшюн уруш эте, джелни улутду,
Буздан кемсиз ауурланнган булутну,
Кёбген къара быдырына терк уруб
Джаргъанында, буз кесекле къутулуб,
Башчыкъларын джерге таба терк буруб,
Мыллыкларын эниш сюрем атдыла,
Къургъакъ джерге кесчиклерин кюсете,
Джерни кюмюш бетли эте джатдыла.

Ырхылары саркъа, джолла тюзете,
Тик джерледен баш энишге чабдыла,
Кёлле бола, орамланы джабдыла.
Ёсюмлеге буз этди да этерин,
Челекденча джангур къуюб башлады,
Чирчик эте боз кёллени бетлерин.
Элияны къутурууу ашланды,
Титирете бошлады да тамагъын,
Умур этди кёкню мутхуз табагъын.
Сыныб умур-чумур болгъан къауумну,
Тута кюмюш къылларындан джауумну,
Сыбдырылыб тюшгенлери-тамаша!
Джангур кёлде орун таба, джараша...
Башха джуртда бир-бирлерин джокълагъан
Джердешлеча, ичлеринде джукълагъан
Болмай, кёлде кёк кесекле чабдыла,
Барысы да бир-бирлерин табдыла.

Джауа-джауа джангур тамам талгъанды,
Булутла да бирер джары чачъша,
Кюнню бети сабыр-сабыр ачыла,
Кюн да кёкге кеси эркин къалгъанды.

Кёкдеги кёк кёлдегиге аралыб,
Кёлдеги да кёкдегиге таралыб,
Къарайдъша бир-биринден кёз алмай.

Хагок аяз кенгден къараб, тёзалмай,
Къанатларын къагъа, ёрге тургъанлай,
Къанат джели кёлге таба ургъанлай,
Кёлню бети къарталадан терк толду,
Кёлдеги кёк бир кесекге джокъ болду.

Кёкдеги кёк турад бирча сыйдамлай.
Кюн бла аяз кёлчюклени эте сай,
«Кёклени» да джерден эрек этерле,
Тубанла бла ала ёрге кетерле,
Буюрулгъан кюнде джерге джетерле.

1980 дж.