|
Ёзденланы Альберт - Чолпан. |
Танг атаргъа унамайды, кечени
Узунлугъу хар сагъатдан сагъайта,
Къыйын сагъыш чыртда билмейд ёлчени,
Къарамынгы къайтара да узайта.
Сагъышымда тобугъунга башымы
Мен салама, болгъан кибик элимде,
Сен къарайса, дунияны насыбын
Кёрген кибик мени эрке халимде.
Бир кёзюуде сен башымы сылайса,
Бир кёзюуде акъырынчыкъ джылайса,
Анам, сени сагъышынгы ангъшар,
Эссиз башым къайдан табсын бир мадар?
Мен билеме, сен кесингча сюесе,
Кёб кечени, сагъыш этиб, кюесе,
Ачмы бодцу, кечми къалды? — дейсе сен,
Ол кёзюуде джукъласам да татлы мен.
Сен билмейсе, сеничала кёбдюле,
Балаларын сакълагъанла таймаздан,
Бизничала антларына бекдиле,
Бюгюлмейле ургъан хыны аяздан.
Къайтырыкъма, анам, сакъла, кеч мени,
Къайтмасам да, хапарымы элтирле...
Биз чачмасакъ тубан басхан кечени,
Туудукъла да бизге айыб этерле.
Мутхузлукъну чачарыкъбыз, къыйналма,
Насыб кюнню тиерине ийнан сен!
Джашынг ёлгенд деселе да, ийнанма,
Сен джыламай, сакълаб турсанг, ёлмем мен!
1976 дж.
|