|
Ёзденланы Альберт - Чолпан. |
Сени излеб келмегенем шахарынга,
Билмегенлей чыгъыб къалдым мен аллынга.
Джаула тюлбюз салам бермей ётерге да,
Сен ОЛ тюлсе, мен алгъынча этерге да...
Джангыз тюлсе, сеннге ушаш бир гитчечик
Бурунчугъун чюйюреди къараб манга.
О, билмейме, ол насыблы бала кибик,
Дауур эшитмей чыпъамыды джукълаб тангнга?..
Сен онгнганса, къалмагъанса алгъын кибик,
Ышарсанг да, шошлукъ барды сёзлерингде.
Мен да къырау ургъан къачхы заба кибик,
Чал башымы эслегенме кёзлерингде.
Къара кёзле — насыбымы джулдузлары,
Ненча кере алдадыла мени ала?!
Кёз аллымда къалгъанелле къарамлары,
Джангызлыкъ бла бетден бетге кесим къала.
Кечиннгенме ол кёзле бла эте ушакъ,
Мен алагъа ийнанаем, ийнанама...
Кука тюлле алгъын кибик, ала бир сакъ
Къарайдыла тёгерекге. Къыйналама...
Да тыймайым аллынгы да, ашхы джолгъа...
Этегингден тарта, кетдик—дейд «гинджичик».
Мен къарайма чапыракълы ташлы джолгъа,
Аллымда уа, кюнледеча, белгисизлик.
1979 дж.
|