|
Ёзденланы Альберт - Чолпан. |
Тёгерек стол джасалгъанды кёбелек,
Тёгереги къуршаланыб тенгледен,
Алгъыш эте, ойнай, кюле къууанч бек
Уллу болур? — деген ауаз джюрекден
Келед манга. Келмесе да алайды,
Туугъан кюнюд бюгюн Аны дуниягъа!
Эшикде уа, ахыр боран сарнайды,
Умут этиб келлик джазны хорларгъа.
Мадар болмай алгъышларгъа барыргъа,
Насыблы бол! — дейме анга ичимден.
Телефон бла бир алгъыш сёз айтыргъа
Базалмайма. Буйрукъ келед джюрекден:
“Ай хомух а, ауузунгамы урлукъду,
Ал да сёлеш! Ол борчунгду — алгъышла!
Ма кёрюрсе, хар зат иги боллукъду!..”—
Джюрегим бла демлешелле сагъышла...
Ким хорларын эсгергинчи, эслемей
Телефонну кёлтюреме, бурама...
Кимсе? — деген сёзге джууаб берелмей,
Алгъышлайма — деб, акъырын салама.
Боран сарнаб, тереземи тюеди,
Джюрегими макъамычад макъамы.
Джангызлыкъдан ичим исси кюеди,
Кёз аллымда тургъанлыкъгъа къарамы...
1978 дж.
|