Я Аллахым, сен кечгин
Гюнахларымы мени.
Ахшылыкъла этсек да.
Бек сюебиз биз сени.

Дуниягъа ырахатлыкъ бер,
Къыйнап алма жанымы,
Бек керекли кюнюмде –
Жолдаш эт ийманымы.

Жиляп санга келгенме,
Мен – бир жазыкъ, гюнахлы,
Жаханимден къоркъама,
Тюйюлме жаннет ахлу.

Жаннетни умут этеме,
Ёксюзча, жыр айтама,
Аллахым, сен насып эт, –
Мен тобагъа къайтама.

Къыямат кюн махшарда
Онгдан бер китабынгы,
Ачма айыпларымы,
Женгил эт хыйсабынгы.

Хабибни хурмети ючюн,
Тутма мени азапха.
Манга кёре болма сен, –
Баргъан кюнде хыйсапха.

Фазлу келямынг бла
Жазыкъсын мен факъыргъа.
Мен бир ассы къулунгма,
Рахмунгдан къуума къыргъа…

Палахладан сакъла сен
Эки дунияда бизни.
Кёп болгъан рахматынгдан
Манга да бер бир изми.

Къыямат кюн болгъанда,
Жарыкъ эт бетибизни.
Расулну кёрмекликден
Къуру этме кёзюбюзню.

Сен кеч гюнахларындан
Атам бла анамы.
Алагъа сен насып эт
Жаннет бла саламны.

Дагъыда сен жазыкъсын
Къауум къардашларымы.
Къыйынларым тынч этгин
Жууукъ жолдашларымы.

Расулну юмметине, –
Саууна, ёлгенине, –
Аллахым, сен жазыкъсын –
Дуниядан кетгенине.

Барына да насып эт
Ийман бла ёлмекни,
Махшарда файгъамбарны
Нюрлю бетин кёрмекни.

Кёзюмю ачып къарайма
Бу дунияны халына, –
Болуп кетген ишлеге
Бюгюнледе – барына.

Дуния жаратылгъанлы
Ненча минг жылла ётдю!
Ненча тюрлю махлукъат
Мынга ат атап кетди!

Ненчасы файгъамбарла,
Ненча тюрлю уалийле,
Сыйлы Абу-Бекирле,
Омар, Осман, Алийле?

Эскандер, Сулейманла,
Узакъ ёмюр сюргенле,
Тутуш дунияны жюрюп,
Тамашасын кёргенле!

«Аллахбыз!» – деп жашагъан
Фыргъауунла, шаддадла,
Дунияны бийлеп алгъан
Намурудла, хаддадла!

Файда ючюн зулму этип,
Халкъны жанын къыйгъанла,
Дуниягъа патчах болуп,
Харам малла жыйгъанла –

Къайры кетди, не болду –
Бири да кёрюнмейди!
Не къычырып кёрсек да,
Бири жууап бермейди!

Къара жерге жатдыла,
Къум толуп кёзлерине,
Анча жыйгъан маллары –
Файдасыз кеслерине.

Кериуан элле ала –
Бары да кёчдю, кетди.
Биз къайгъысыз турсакъ да,
Бизге да болжал жетди.

Дуниягъа алдатмагъыз –
Жокъду муну файдасы.
Бир да ырахатлыкъ бермез
Хар кюн сайын – къайгъысы.

Дуния – бир къарт жалгъанчы, –
Алданма сен да мынга.
Ол, сени ышандырып,
Огъурлу болмаз санга.

Дуния быллай болгъанлы –
Керек халгъа къайтыргъа.
«Къарт болсам, къайтырма»,– деп
Жарамаз бир да айтыргъа.

Къарт болгъунчу, дунияда
Къоярмы да турургъа?
Расулну хадисинде
Алайд деп эс бурургъа?

Кяфыр тургъанынг – тамам,
Энди – тюз ёрге къара.
Тюзюн кёрюп тураса,
Заманынг кетип бара.

Хазыр болсун алгъадан
Ахыратха азыгъынг.
Тынчлыкъда ёсген жанынга
Келсин кеси жазыгъынг.

Файда болур дер эдинг,
Толуп баргъанда тилек,
Бир ёлюм бар бойнунгда, –
Аны билирге керек.

Ол санга бек жууукъду,
Келгенин – билип къалыр.
Малынгдан, юй ахлунгдан,
Бездирип, жанынгы алыр.

Этген амалынг – болур
Тар къабырда жолдашынг.
Бири да файда бермез –
Малынг, мюлкюнг, къардашынг.

Ахшы амал этген болсанг –
Жаннет болур мекямынг.
Насыпсыз къулдан болсанг –
Аллах билир хыйсабын...

Салат-саламла болсун
Расулгъа, ахлусуна,
Сыйлы асхапларына, –
Жашына, уллусуна!