Фатыуа ахшы жолгъа салыр сизни,
Тюзге бурур хар кюнде ишигизни.

Билигиз, къарт хунери фатыуады,
Хар фатыуа буруннгудан къалгъанды.

Хар уланнга керекди акъыл, кенгеш,
Къызлагъа да тюйюлдю ол артыкъ иш.

Тилигиз хар хыйладан азат болсун,
Билмеген билгенлеге барып сорсун.

Бир кишиге этмегиз сиз хыянат,
Хыянатны тюбю, ийнан, от жанад.

Аман тутма, аманлыкъ сюргеннге да,
Керти айт сюйсегеннге, сюйгеннге да.

Кёлю къалса сенден къайда биреуню –
Излеме сен анга бичакъ билеуню.

Жашау санга болгъан кюнде бек такъыр,
Нёгерликге тюзлюгюнгю сен чакъыр.

Жол къойма сен, аманлыкъны эскерип,
Тил да тутма, тил тутхандан не келлик?

Хыйлачыны жюкге алыу керекмид?
Болмаз сёзге къулакъ салыу керекмид?

Тилге къарап, акъылынгы бузмагъын,
Аллах салыр тил этгенни тузагъын.

Ниетинги чюйре тутма кишиге,
Тюз жюрюмек керек эркек, тишиге.

Адепсизге тенг болмагъанын серилип,
Айып алма таматагъа керилип!

Хурмет этгин кесингден жаш уланнга,
Къайтыр бары кесинг да къарт болгъанда.

Сылтау этме, къаш тюйме, къонакъ келсе,
Юйюнгде болгъанны сал, не этериксе!

Ит баласын асырама, итге тартыр,
Асыллагъа хурмет этсенг, жол танытыр.

Иш билмеген кёрюр итни ылыгъын,
Кече, кюндюз болмаз аны тынчлыгъы.

Не жерлеге барса, болур ауара,
Мазасы не, адам тюйюл, ауана.

Сылтау табар, иш кёзюнде кёп жатар,
Бир затдан да билмез ылыкъ не хапар.

Кёп жашап, Локъман шыйых айтханланы,
Къайтардым назму этип, мен аланы.

Акъыллы сёз, сокъурну тыягъынлай,
Къыйын жолдан ётдюреди жангылмай.

Хар ким окъуп, манга алгъыш этселе,
Гюнахымы, терслигими кечселе,-

Олду хакъы мени керти сёзюмю,
Шеитлеге къошсун Аллах ёзюмю.

1934