Сакъат санларымы ат этип изледим,
Насып къайдагъысын билсемед дедим.
Бир жерде да тюзлюк хукму кёрмедим,
Кёп жюрюдюм, къайгъы болду нёгерим.

«Жарлы кёлю-жалан»,-дегенни билдим,
Жан аурумакъ, туз-дам алада кёрдюм.
Шаркъны танып, алтын къалагъа кирдим,-
Хар къайда да керти сёзню изледим.

Бу жерни азаплары сынжыр болуп,
Тагъылдыла бу сакъат санларыма.
Аллахдан тилек этип, жайсам кёкге,
Къан тамды къуран тутхан къолларыма.

Аманлыкъ ким этсе да, табар жаза
Дейдиле хадиследе. Къайда? Къайда?
Кёрмейбиз аманлыкъчы жаза табып,
Жарлыла къоркъадыла Аллахдан да!

Тюз адамла жашайбыз умут этип,
Жыгъылгъанны къобарабыз къол берип.
Зулмучу да кетеди жерге кемюп…
Бир Аллах турады барын кёрюп…

1912