Бир-эки сёз айтайым
Файгъамбарны халындан,
Белгили китаплада
Болгъаныны барындан.

Ол Расулну дуниягъа
Келири жууукъ болду,
Ёзю къарнында болуп,
Атасы Абдуллах ёлдю.

Раббигъул ауал айда –
Минг шукур болсун Хакъгъа –
Расул, дуниягъа келип,
Белгили болду халкъгъа.

Сюйюп къолуна алды
Абдул-Муталиф, келип.
Шайтан-жин жиляу болду,
Муну туугъанын билип.

Анасы Аминатдан
Расул дуниягъа энди,
Минг жылдан бери жаннган
Фарсланы оту ёчюлдю.

Киса ханны къаласы,
Жарылып жерге тюшдю...
«Аллах, келечи ийип,
Жарытды», – дерге тюшдю…

Эртте-кеч бу дунияда
Ёлмей киши къалмайды.
Не кёп жашаса да ол,
Жашаудан а къанмайды.

Бир адам къалыр болса,
Файгъамбар къалыр эди.
Узакъ туугъан ёлмесе,
Дуния не болур эди?

Хажиге барып къайтхан
Хийжаратда онг жетип,
Аламгъа къайгъы тюшдю,
Расул дуниядан кетип.

Расул дуниядан кетип,
Алам къайгъыдан толду.
Асхапланы кёбюне
Дуния къарангы болду.

Этерлерин билмейин
Къалдыла, ахлары кетип.
Расулну таймакълыгъы
Барын къайгъылы этип.

Дуния тургъанлы не чакъ!..
Бир да къууанч этмеген
Расулну къайгъыргъаны
Жюрегинден кетмеген.

Не жерде жюрюселе –
Жиляу эди ишлери,
Унутулмай кетгенди,
Кюн орта ташлар эди.

Берирге хазыр элле
Расул ючюн жанларын,
Улан, къызы, ахлусу –
Бары да тапханларын.

Муну эштип, жилямай
Къалмады жангыз биреу.
Къалай жилямасынла –
Ол эди аркъа тиреу.

Расул дуниядан кетди
Тюз алтмыш юч жылында.
Жыйырма акъ тюк жокъ эди
Башында, сакъалында.

Таза жуууп, кебинлеп,
Раузасына салдыла.
Не этерлерин билмейин,
Хайран болуп къалдыла.

Ит кюню тюш заманда
Расул дуниядан кетди.
Ол кюнню кечесинде
Раузасын кёмюп битди.

Асхаплары, ахтынып,
Бушу-бушман болдула.
Сайлап, Абу-Бекирни
Аны орнуна салдыла.

Эки жыл бла айдан
Бу да дуниядан кетди.
Хаттаб улу Омарны
Халкъ жангы халиф этди.

Бу халифа заманда
Кёп жерлени алдыла,
Шам, Иракъ, Мисир халкъла
Муслийманла болдула.

Сау он жыл алты айдан
Бу да дуниядан кетди.
Сора Османны айырып,
Ючюнчю халиф этди.

Бир уллу фитна болуп,
Осман да шейит болду,
Муну халифалыгъы
Он эки жылгъа толду.

Бу Осман зулму бла
Шейит болгъан кечеде
Алийни халиф этди,
Айырып тёртюнчюге.

Алий да шейит болду,
Беш жыл халифа болуп.
Сора бу жалгъан дуния
Къалды фитнадан толуп.

Дуния бир жалгъанды да,
Быланы да къоймады.
Ненчауланны жутду бу –
Кёзю бир да тоймады.

Биреуге да мюлк болмай,
Бу бир алдаулукъду да!
Мени ырахат къояр деп,
Ийнаннган зауукъду да!

Эки да дунияда ол –
Адамланы солтаны,
Бизни къурлай къоймасын
Шафауатындан аны.

Я Раббий, сен рахмат эт
Абу-Бекир, Омаргъа,
Осман, Хазрет-Алийге,
Хасан, Хусей, Хайдаргъа!..