Тынгылагъыз, мен айтайым.
Энди бизге къара кюндю,
Рамазанда салгъа минди
Мубарик Сагъид эфенди.

Жашдан ариу келе келди,
Хар илмуну тамам билди,
Аз жашар керекли ёлдю
Мубарик Сагъид эфенди.

Ариу санлы, субай белли,
Керти сёзлю, татлы тилли,
Тюз жюрекли, халал кёллю
Мубарик Сагъид эфенди.

Ариу халын ауруу алгъан,
Жюреклеге ачыу салгъан,
Тёртайлыкъ къатыны къалгъан
Мубарик Сагъид эфенди.

Окъуй кетип, уалий болгъан,
Халкъын сюйюп, кёлюн алгъан,
Ахшылыкъ дефтери болгъан
Мубарик Сагъид эфенди.

Бек ауруп, жанындан тойгъан,
Хакимлеге харжын жойгъан,
Къарт анасын артха къойгъан
Мубарик Сагъид эфенди.

Умут эте, ёлюп кетген,
Ахлуларын ёксюз этген,
Бийик даражагъа жетген
Мубарик Сагъид эфенди.

Адеп бла жан озмагъан,
Устадны сёзюн бузмагъан,
Сабыр халлы, къозумагъан
Мубарик Сагъид эфенди.

Илму излеп, кёп жюрюген,
Баргъан жери ариу кёрген,
Тили халкъгъа файда берген
Мубарик Сагъид эфенди.

Эли къалды къурулгъанлай,
Малла баугъа урулгъанлай,
Болгъанды эл къырылгъанлай,
Мубарик Сагъид эфенди.

Сёз салмагъан ары-бери,
Жарыкъ болсун жатхан жери,
Жаннет болсун барлыкъ жери,
Мубарик Сагъид эфенди.

Назму этген – Кязим факъыр,
Ажымлыдан кёлю такъыр,
Бизни да жаннетге чакъыр,
Мубарик Сагъид эфенди.

1915