Азырайыл агъач атха жер салса,
Минерикме, бермей кишиге тасха.
Эл жыйылыр ахыр кюн жаназыма,
Ол да – хакъды, амал жокъ унамазгъа.

Шош барырма, жюк болурма бир азгъа,
Ол барыучу жолумда тюш намазгъа,
Кёзлерими кёр къарангысы жумар,
Кирирме мен Шыкъыгъа къарамазгъа.

Тергемедим ашымы кёбюн-азын,
Кётюрдюм жашау жюгюн, этмей жагъын,
Ёлдюм деп да къоркъмам, биле дунияны
Хаухлугъун, кезиулюгюн, азаплыгъын.

Билдим Уллу Аллахны да бирлигин,
Жерни башын кёрген – тюбюн кёрлюгюн,
Жашау этдим, къадар берди берлигин,
Сёзюм къалыр, да, басылыр кёрюгюм.

Игиликге болуп этген муратым,
Жюрюялгъан эселе эки атым,–
Жарарла да кёп садакъам, зекятым,
Аллах да тынч этер къыйын сыйратын.

1913